نماز عشق ادا کن تا نمردم... - دو راهی بین الحرمین

گفتند پس از چند سال غیبت
امام شیعیان آزاد گردى
هزار و صد و هشتاد سال
شد و اما نشد آزاد گردى
سحرگاهان دعا کردم بیایی
به شب خوردم ولى یادت فدا گشت
هزاران خاک عالم بر سرم باد
که با یادت به بى یادى نشستم
آقا یعنى میان این همه ناس
میان این همه سال هاى بسیار
کسى از بهر تو باران نگشته ؟
کسى بر دوریت شکوه نکرده؟
دو گوش من به دنبال صدایت
تمام جمعه ها را گشته خسته
آقا از درد دوریت ما نه نالان
آقا جمعه غروب و کعبه نالان
آقا از غیبتت آدم نه خسته
تمام جمعه ها و هفته خسته
آقا بر غربتت مسلم نگرید
که شیعه از فراقت تنگ آمد
سوار آشناى اهل غربت
نماز عشق ادا کن تا نمردم
سرود معرفت آلاله ى من
تمام عزت و آسایش من
ز بس غیبت شده دیگر مسلمانى نمانده
تمام دین ما گمگشته خسته
فقط مانده دو قطره اشک و جمعه
صداها غرق بهت جمعه هاى بى ترانه

اللهم عجل لولیک الفرج